خطرات سرخجه در بارداری پیشگیری
سرخجه یک بیماری ویروسی و تنفسیِ واگیردار بوده که با نام‌هایی از جمله «سرخک آلمانی» یا «سرخک سه روزه» ـ تب بیماری بعد از ۳روز قطع میشود ـ نیز شناخته میشود.
اگر چه بیماری‌های سرخجه، سرخک و اوریون متفاوت از یکدیگر هستند ولی برای پیشگیری از این سه بیماری
واکسن مشترک MMR ( سرخک، اوریون، سرخجه) تزریق میشود.
با توجه به واکسیناسیون همگانی بر علیه سرخجه، این بیماری جزو بیماری‌های بسیار نادر به شمار می‌رود.
بنابراین احتمال ابتلا به سرخجه بسیار پایین است، اما در صورتی که فردِ واکسینه نشده در تماس با فرد آلوده به
این ویروس باشد، خطر ابتلا وجود خواهد داشت و خانم‌های باردار از این قاعده مستثنی نیستند.
برای پیشگیری از ابتلا به سرخجه در خانم‌های باردار باید قبل از بارداری بررسی‌های لازم انجام شده و در
صورت عدم ایمنی وی نسبت به سرخجه یک ماه قبل از بارداری تزریق واکسن انجام شود.
علایم سرخجه چیست؟
پس از تماس با فرد مبتلا به سرخجه و در صورت ابتلا به آن، علایم بیماری بین 12 تا 23 روز پس از تماس
مشاهده میشود.
این علایم حدوداً در بین نیمی از افراد مبتلا به این بیماری بروز پیدا می‌کند
و به همین دلیل برخی از افراد مبتلا هیچ‌گونه علایمی از این بیماری را نشان نمی‌دهند.
اولین علامت سرخجه در مادران باردارِ مبتلا به این بیماری، تب خفیف همراه با راش‌های خارش‌دار صورت
و سپس تن و اندام‌ها است.
به طور معمول بروز این راش‌ها دو یا سه روز طول می‌کشد.
راش‌ها لکه‌های صورتی یا قرمز رنگی هستند که گاهی به هم متصل شده و به شکل تکه‌های ادغام یافته‌ی یک‌رنگ در می‌آیند.
سرخجه معمولاً با علایمی شبیه آنفولانزای خفیف بروز می‌کند.
به طور کلی این علایم عبارتند از:
- تب خفیف ( بین 37.5 تا 38.5 سلسیوس) که حدود 24 ساعت طول می‌کشد؛
- سردرد؛
- آبریزش بینی؛
- چشم‌های قرمز و ملتهب؛
- تورم غدد لنفاوی به خصوص در پشت گوش؛
- درد عضلانی و یا درد مفاصل در افراد بزرگسال به خصوص در خانم‌ها؛
- در افراد بالغ مبتلا به سرخجه عوارضی مانند آرتریت (عفونت مفاصل) و آنسفالیت (التهاب مغز) نیز مشاهده میشود.
چشم‌درد، گلودرد و بدن‌درد در کودکان و نوجوانان مشاهده میشود در صورتی که، ممکن است در نوزادان فقط راش‌ها بروز کند.
عواراض سرخجه در بارداری چیست؟
سرخجه یک بیماری نسبتاً خفیف در دوران جنینی و حتی کودکی است.
اما این بیماری می‌تواند یک تهدید جدّی برای بارداری باشد.
ویروس سرخجه می‌تواند از جفت عبور کند و این امر در اوایل بارداری (به خصوص در سه‌ماهه‌ی اول و دوم) بسیار خطرناک است.
در صورتی که جنین در معرض این ویروس قرار گیرد اختلالات زیر بروز می‌کند:
سندرم سرخجه مادرزادی (CRS):
این سندرم زمانی اتفاقی می‌افتد که در دوران بارداری ویروس سرخجه از مادر به جنین منتقل شده و منجر به بروز نقص‌هایی در جنین از جمله اختلالات قلبی، اختلال در بینایی (کاتاراک)، مشکلات شنوایی (ناشنوایی)، عقب‌ماندگی ذهنی، مشکلات استخوان، اختلال در رشد و آسیب کبد و طحال شود.
احتمال بروز این بیماری در جنین در سه‌ماه‌ی اول 90 درصد است. خطرات سرخجه در بارداری ، پیشگیری
- سقط خود به خودی جنین (قبل از هفته‌ی 20 حاملگی)
- مرده‌زایی (بعد از هفته 20 بارداری)
- زایمان زودرس
سرخجه در بارداری چگونه تشخیص داده میشود؟
علایم سرخجه تشابه زیادی با علایم چندین عفونت ویروسی دیگر مانند سرخک، مخملک و تعداد زیادی از عفونت‌های پوستی دارد و به همین دلیل تشخيص باليني سرخجه دشوار است،
ولی به کمک تست‌های اختصاصی آزمایشگاهی میتوان به وجود این عفونت و یا ایمن بودن مادر در برابر این بیماری پی برد.
درمان سرخجه چیست؟
سرخجه مانند سرخک یا آبله مرغان یک بیماری واگیردار است.
کودکانی که نسبت به این بیماری واکسینه نشده‌اند با استنشاق قطرات بزاق، عطسه یا سرفه فرد آلوده به این بیماری مبتلا می‌شوند.
کودکان مبتلا به سرخجه از یک هفته قبل از بروز راش‌ها (راش‌ها لکه‌های صورتی یا قرمز رنگی هستند که
گاهی به هم متصل شده و به شکل تکه‌های ادغام‌یافته‌ی یک‌رنگ در می‌آیند) تا یک هفته پس از آن، ناقل این
بیماری هستند، با بروز راش‌ها فرد مبتلا در مسری‌ترین دوران بیماری است.
خانم‌های بارداری که نسبت به سرخجه واکسینه نشده‌اند، باید به مدت یک هفته پس از بروز راش‌های کودک مبتلا
به سرخجه از او دور بمانند.
بنا به توصیه‌ی مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) خانم‌هایی که قصد بارداری دارند برای اطمینان از اینکه بدن آن‌ها نسبت به سرخجه ایمنی لازم را دارد، باید قبل از اقدام به بارداری آزمایش دهند.
در صورت مشاهده عدم مصونیت، باید واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را حداقل یک ماه قبل از بارداری تزریق کنند.
چرا که ابتلا به سرخجه در سه‌ماهه‌ی اول بارداری برای جنین بسیار خطرناک است.
امروزه به علت واکسیناسیون همگانی ابتلای کودکان به سرخجه کمی بعید به نظر می‌رسد، از این رو سرخجه یک بیماری خفیف به شمار می‌رود که برای درمان آن آنتی‌بیوتیک استفاده نمی‌شود، چرا که این بیماری ویروسی است نه باکتریایی (چرکی).
به افراد مبتلا به سرخجه توصیه میشود در این دوران در خانه استراحت کنند و مصرف مایعات را افزایش دهند، در صورت داشتن تب، تحت نظر پزشک با استفاده از استامینوفن ساده تب خود را کاهش دهند.
هرگز در چنین شرایطی (ابتلا به عفونت ویروسی) نباید برای افراد زیر 20 سال آسپیرین تجویز شود، زیرا ممکن است آسپیرین موجب بروز «سندرم ری» شود.
این سندرم یک بیماری نادر، خطرناک و کشنده است.
پیشگیری از ابتلای جنین به سرخجه
بهترین راه حفاظت جنین از ابتلا به سرخجه، اطمینان از ایمن بودن مادر در برابر این بیماری است.
اگر فردی یک بار به سرخجه مبتلا شده دیگر به این عفونت مبتلا نخواهد شد.
با توجه به اینکه افراد در زمان کودکی نسبت به سرخجه واکسینه شده و یا به این بیماری مبتلا شده‌اند از این رو اکثر خانم‌های باردار ایمنی لازم در مقابل این بیماری را دارند.
اگرچه میتوان با انجام یک آزمایش خون نسبت به ایمن بودن در برابر سرخجه اطمینان حاصل کرد.
در صورتی که مادر ایمنی لازم در برابر سرخجه را نداشته باشد، برای محافظت جنین از ابتلا به این بیماری باید موارد زیر را انجام دهد:
خطرات سرخجه در بارداری ، پیشگیری
- قبل از بارداری: باید یک ماه قبل از بارداری واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را تزریق کند.
- در دوران بارداری: در صورتی که خانم باردار در دوران بارداری به این بیماری ایمن نباشد، تزریق واکسن در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. با انجام اقدامات زیر میتوان از آلوده شدن به سرخجه جلوگیری کرد.
- فاصله گرفتن از افرادی که مبتلا به سرخجه هستند.
- انجام مراقبت‌های بهداشتی در صورت تماس با افرد مبتلا به سرخجه
- بعد از بارداری: تزریق واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) بعد از تولد نوزاد باید صورت گیرد.
در مرکز مشاوره و خدمات زنان و مامایی مادران آینده تمامی خدمات درمانی
و مراقبتی با بهترین و بالاترین سطح کیفیتی انجام میشود کافی است تماس بگیرید …
+
+
+
